Dit is Reis Verslag Sicilie.
Foto Reportage Joris Smits
Chauffeurs; Joris en Hidde Smits
Op zaterdag 17 April 14 Friese paarden en 2 pony’s en 7 mini pony’s geladen voor Messina - Sicilie. Daar er meer als tien paarden waren moest erdus een aanhangwagen achter de DAF. Was niet zo gemakkelijk om die te vinden maar uiteindelijk hebben we dan toch één gevonden. We zijn om 7 uur uit Tolbert vertrokken richting Drachten want daar waren de paarden bijeengebracht, om negen uur was alles geladen, in de truck stonden 8 Friese paarden en de twee pony’rsquo;s en in de aanhangwagen 4 Friese enter hengsten en 7 mini pony’’s Onder links zien we de Daf met aanhangwagen, daarnaast de mini ’s en daarnaast de 4 enter hengsten. In de truck staan de paarden in boxen iedere box aangepast aan het paard. In de aanhangwagen daarenregen staan de paarden los. Vreemd idee misschien maar op de laatste manier reizen paarden op het beste.
We besloten om op de heenreis via Frankrijk te rijden het kost wel wat meer aan tolgeld en rijdt een 100 Km om maar je laat Oostenrijk liggen en dat scheelt meestal een heleboel ellende, die Oostenrijkers zijn meestal vervelende lui die overal op tegen zijn en alles precies volgens hun regels willen zien. Een mooi land om vacantie te houden maar als chauffeur moet je zeker niet in Oostenrijk zijn het brengt alleen maar ergenis en ellende. Het liep allemaal als een spoortrein tot aan Zuid Limburg toen we plotseling een auto voor ons zagen opduiken met het opschrift AID volgen. Het bleek om een controle te gaan voor vee vervoer. Gelukkig bleek bij ons alles dik voor elkaar, alle dieren hadden voldoende ruimte en we hadden goed voor het dierenwelzijn gezorgd. Bovendien moest hij mijn dipoma paarden transporteur zien Na controle wenste de man ons een goede en voorspoedige reis. In Belgie een beetje vertraging bij Luik en verder liep het voorspoedig en dus konden we mooi op tijd nog even goedkope dieselolie kopen in Luxenburg en dus reden we ook mooi op tijd Frankrijk binnen. Om een uur of zeven begonnen onze magen voorzichtig te knorren en dus van de autoroute af naar de route nationaal en naar een hotelletje geheten De Colibri. Een prima restaurant waar we lekker hebben gegeten, geen wijn deze keer want we wilden nog een stukje verder rijden maar wel een heerlijk voorgerecht [ wat het was ??? ] maar wel lekker. Het hoofdgerecht was een verse zalm heerlijk klaar gemaakt, een aanrader dus en als dessert een lekker kaas plankje met diverse soorten kaas waar Hidde dus geen liefhebber van is die heeft het liefse Hollands 48+ en geen Franse geiten kaas, ik heb er lekker in gehapt. Na het eten zijn we doorgereden tot bij Franceville in de buurt van Lyon om onze verplichte rust door te brengen. Om zeven uur zondag morgen er weer uit om de dieren water en hooi te geven wat al bij al toch nog gauw anderhalf uur werk is. Links onder het restaurant, daarnaast de hooi netten hangen weer vol voor de paarden en rechts is ook de aanhangwagen voorzien van water en hooi.
De eerste minder prettige verrassing diende zich al ras aan, ons koffiezet apparaat werkte niet meer, wel veel stoom maar geen koffie, dikke shit dus want Hidde lust graag koffie. Snel bij het tankstation een broodje gegeten met een kop koffie, nog even een foto gemaakt [ links onder] en verder maar weer over de Franse autoroute, ze zijn duur maar rijden heel prettig met een afwisselend landschap en prima onderhouden. Dat we de Alpen naderden bleek wel uit het feit dat we veel tunnels passeerden [foto onder] en in de verte de bergen al opdoemden en dat zijn best indrukwekkende bergen daar in de buurt van Grenoble.[foto rechtsonder]
De Frejus tunnel die een verbinding tussen Frankrijk en Italie is doemde al spoedig op en we mochten weer gaan betalen voor het gebruik maken van de tunnel. Een dure liefhebberij we moesten 255 Euro neer tellen voor een passage. Daarna bella Italia [foto links onder] en Turijn [foto rechts onder] kwam al spoedig in zicht, toch wel goed dat we op zondag reden want er was geen enkele file en normaal sta je daar altijd wel ergens in een lange file. Inmiddels had Hidde het stuur weer over genomen en dan komen er ook weer wat foto’s want foto knippen is niet Hidde zijn sterkste onderdeel, altijd wel een camera bij zich maar of de batterijen zijn leeg of er zit geen kaartje of of of kortom er is altijd wat aan de hand met de camera die volgens Hidde een geweldige goeie is alleen je ziet er nooit wat van terug en dat is best wel jammer. Daarom zie je alleen maar foto’s die ik gemaakt heb en dat betekent dus dat er van soms mooie passages geen opnames te zien zijn daar broeder niet kijkt wat er zoal te zien is onderweg maar het liefst zijn ogen dicht knijpt, [foto midden onder] wel met een grote zonnebril op natuurlijk.
We reden dus behoorlijk snel door Noord Italie heen, ook hier weer overal tol betalen, je blijft betalen in die landen. De temperatuur was prima en temperatuur meter in de laadbak gaf 18 graden aan een ideale reis temperatuur voor paarden.. We moesten onderweg ook nog twee pony’s lossen. Met de ene ontvanger maakten we een afspraak om bij een tankstation aan de autoroute zijn pony over te laden en we waren om 11.00 uur bij dat tankstation waar de man binnen 10 minuten ook aanwezig was, de pony er uit een bakkie koffie gedronken en we besloten om hier te blijven staan voor de nacht daar onze volgende klant nog ca. drie uur rijden was. We zijn blijven staan waar we stonden want alle parkeer plaatsen waren al weer bezet. [foto links onder] Weer om zeven uur er uit de paarden verzorgd en de truck van nieuw water voorzien zodat we gemakkelijk Sicilie kunnen bereiken. [foto midden] De directeur staat alles van een afstandje te bekijken en zo heeft ieder zijn taak bij dit bedrijf. [foto rechts onder]
Hier staan we dieselolie te tanken in Zuid Italie en ook maar even een foto in groot formaat van onze combi.
We zaten nog ca. 40 km van Rome en vandaar was het nog ca 70 km rijden voor ons volgende losadres. Op papier maar een klein eindje maar in de praktijk liep het wel even anders, alles binnendoor met korte klimmetjes zodat we 2 en half uur nodig hadden voor we er waren. Gelukkig stonden ze ons aan de rand van het stadje Tarracina op te wachten en reden vervolgens voor ons uit naar het los adres, snel de pony gelost een bakkie koffie, nou ja een bakkie het was een mini bakje zoals je in Italie altijd krijgt maar wel heel sterk nee dan toch maar liever capucino. De onderstaande foto’s geven een kleine impressie van de omgeving daar.
De mensen van ons los adres gaven ons nog een goede raad, namelijk meteen door te rijden naar Reggio di Calabria en zeker geen lange stop in te plannen in verband met de vele overvallen etc. in dat deel van Italie, vanaf ca. 45 Km voor Napels tot Reggio gewoon door rijden, ook in dit deel van Italie veel tunnels sommige heel modern met uitstekende verlichting [foto links onder] de meesten slecht verlicht en smal en als je aan komt rijden lijken sommige tunnels precies op brievenbussen.[foto midden] maar eindelijk daar was Reggio di Calbria en we zagen de veerboot varen. Leuke bijkomstigheid van deze ferry is dat hij jaren in Nederland heeft gevaren als Ferry tussen Kruiningen en Perkpolder in Zeeland.[foto rechts onder]
Na enige uren wachten konden we eindelijk mee naar Messina waar iemand klaar stond om ons op te vangen en naar ons losadres te brengen aldaar aangekomen de aanhangwagen afgekoppeld en truck + aanhangwagen klaar voor lossen gezet want de man wilde ons gelijk naar een hotel brengen, wij hadden nog best wat trek in iets maar alles bleek al gesloten te zijn. Als enige bleef een tankstation over en daar was een magnetron waar men ons een lekkere piza bakte die er in ging als koek, een paar potjes bier derbai en toen naar het hotel waar we direct in slaap vielen we werden de volgende morgen om negen uur wakker, lekker uitgeslapen dus en toen we bij het losadres kwamen zijn we gelijk begonnen met schoon maken [foto links onder] en na het schoonmaken met onze begeleider de stad in om wat te eten. Deze keer maar spaghetti met een lekkere vis saus en voor Hidde de traditionele tomaten saus, alles weg gespoeld met een wijntje en toen weer terug naar onze truck [foto midden onder] nog even een foto geschoten vanaf de losplaats, ook op Sicilie alles bergen wat de klok slaat.
We kregen te horen dat we sinaasappel bomen mee terug kregen en dat waren best grote lummels, we hebben alle boxen in de truck naar voren geschoven zodat we een lange laadvloer kregen [foto links onder] en toen begon het laden van de 4-5 meter lange bomen met een zogenaamde verreiker die uitschuifbaar 6 meter lang kon worden om de bomen waar zelfs hier en daar nog een sinaasappel aan hing naar binnen te werken in de laadbakken..[foto midden en rechts]
Het laden duurde langer dan gedacht maar om zeven uur s’avonds vertrokken we naar de ferry in Messina, als je onderstaande foto bekijkt zie je dat voor in de aanhangwagen het groen van de bomen er uitsteekt, een zeer apparte lading dus de enigste vergelijking met paarden transport is misschien wel dat beiden water nodig hebben.
Om negen uur waren we aan de overkant en we besloten zo ver mogelijk te rijden, het reed in de nacht super snel ondanks de slechte staat van de wegen en de vele tunnels en heel veel bochtige trajecten. Nergens files en zo kon het gebeuren dat we s’middags om drie uur al in Rovereto stonden in Noord Italie. [foto links onder] Daar aan de voet van de Alpen besloten we bij een kleine truckstop te blijven staan, op het terras een paar pilsjes genuttigd [foto midden] er kwamen nog wat meer Hollanders en om 19.00 uur was het eten geblazen na vooraf aan de bar nog een paar ricardjes te hebben gedronken, ook lekker, het eten was daar toppie een voorgerecht dat taglattelli ragou genaamd was, een echte aanrader jammi jammi, het hoofdgerecht was een soort van geroosterd vlees, Hidde had natuurlijk zijn snitschel besteld, wat de boer niet kent dat eet hij niet, de hele boel weg gespoeld met een liter rode wijn, [foto rechts onder] en als dessert een paar Amoretta’s naar binnen gewerkt en vervolgens gaan slapen.
Om vijf uur de volgende morgen wakker en gelijk maar weer vertrokken richting Tolbert, om een uur of acht waren we op de oude Brenner waar we een zogenaamde maut box wilden kopen die box plaats je voor de voorruit en een electronisch oog controleert vervolgens of je wel tol hebt betaald voor de brug over de Brenner. Maaaaaar het bleek dat de verkoop van de boxen was verplaatst 10 Km eerder en dat hadden wij dus gemist, goede raad is dan duur want je kunt onmogelijk terug dus bij een tankstation gevraagd en die vertelden ons dat we 10 Km verderop ook nog een box konden kopen en inderdaad het was zo, box gekocht 80 Euro betaald en weer op pad maar dat duurde maar vijf minuten toen werden we aangehouden [ de plaats van aanhouding foto links onder]door een man in uniform die snauwde; kenzeichen, een echte Oostenrijker dat was gelijk wel duidelijk, we moesten mee naar zijn busje en hij begon gelijk te typen zonder ons ook maar iets te zeggen. Toen hij uitgetypt was zei hij; Zwei hundert zwanzig Euro. Toen ik hem zei dat ik al een box had gekocht zei hij; zu spät bezahlt en of ik nu al zei dat het per ongeluk zo was gelopen en dat ik toch voor de hele rit alsnog had betaald hij herhaalde enkel Zwei hundert zwanzig Euro. Ik heb zelden groter k.t volk gezien als Oostenrijkers voor mij vallen de alpen bovenop Oostenrijk wat een shit volk. En denk niet dat ons geval op zich staat zo zijn alle Oostenrijkse figuren die een uniform dragen. Bah bah ik kan er nog niet over uit. Gelukkig zagen we na de aanhouding snel het volgende bord dat aangaf dat we bij weer bijna in Duitsland waren[foto midden onder] en ja hoor na ca. 10 Km. daar was Duitsland en ook daar onder in Duitsland is het heel mooi qua natuur[foto rechts onder]
We zijn in één keer door gereden naar Haiger Burbach aan de Sauerland route daar weer lekker gegeten, want je kunt in Duitsland ook heel lekker eten en in tegenstelling tot Nederland is dat ook nog betaalbaar, voor 12 euro heb je een uitstekend menu in een truckstop naast de autobahn. Na het eten het gas er weer op want we wilden tot aan Rutenbrock - Ter Apel door rijden om daar onze laatste stop te maken, om kwart voor twaalf waren we in ter Apel maaaar de kroeg was dicht, dat was een hele teleurstelling want we hadden ons nog een paar lekkere blonde rakkers beloofd. Dan maar naar bed en de volgende ochtend daar maar een ontbijt met koffie genomen. Lekkere roereieren mit schinken, op z’n Duits dus en toen naar ons los adres in Friesland. Ook daar werd met een verreiker gewerkt [foto links en midden onder] eerst de aanhanger gelost en daarna de truck [foto rechts onder] Om half drie weer in Tolbert en de hele combi te hebben schoongemaakt was ik om 17.30 weer thuis in Marum. Een hele mooie rit gehad die uitgezonderd de bekeuring in Oostenrijk [ kloten land ] voorspoedig is verlopen.
